Het belang van reflexintegratie.
Primitieve reflexen (automatische bewegingen) zijn het eerste deel van de hersenen dat zich ontwikkelt al vroeg in de buik van de moeder. Deze primitieve reflexen blijven alleen de eerste paar maanden van het leven actief. Bij een typische ontwikkeling stoppen, we zeggen integreren, deze reflexen van nature in een specifieke “voorgeprogrammeerde” volgorde tijdens het eerste jaar. Ze maken plaats voor een volgende stap in de ontwikkeling, de vervangingsreflexen of posturale reflexen. Houdingsreflexen zijn meer volwassen responspatronen die het evenwicht, de coördinatie en de senso-motorische ontwikkeling beheersen. Primitieve reflexen hebben dus een tijdelijke functie dit in tegenstelling tot houdingsreflexen die het verdere leven actief blijven.
Ingehouden primitieve reflexen kunnen leiden tot ontwikkelingsachterstanden die verband houden met stoornissen zoals ADHD, sensorische verwerkingsstoornis, autisme en leerstoornissen. Het voortbestaan van primitieve reflexen draagt bij aan problemen met zaken als coördinatie, evenwicht, zintuiglijke waarnemingen, fijne motoriek, slaap, immuniteit, energieniveaus, impulscontrole, concentratie en alle niveaus van sociaal, emotioneel en academisch leren. Dat is heel wat!
Je begrijpt nu het belang van reflexintegratie.